Turn the page...?
Το εξαιρετικό αυτό κομμάτι έγινε πιο γνωστό στον κόσμο της σύγχρονης χαρντ ροκ μουσικής από την υπέροχη διασκευή των Metallica και το ιδιαίτερο βίντεο κλιπ του, όπου στην συνέντευξη της μια πόρνη αναφέρεται στην καθημερινή της ζωή (της δικής της και της κόρης της). Στον αγώνα μιας ανύπαντρης μητέρας που ζει σε ένα μοτέλ και παίρνει νέους πελάτες καθημερινά.
Το τραγούδι στο βίντεο των Metallica αφορά τον αγώνα της πόρνης αλλά η "κόρη" μπορεί να μην είναι πραγματική. Μπορεί να είναι μια αναπαράσταση της παιδικής προσωπικότητάς που έχει χάσει την αθωότητά της και αντί να παίζει με κούκλες, η ζωή της έχει καταλήξει να ψάχνει νέους πελάτες κάθε βράδυ συναντώντας μερικές φορές τους πιο βάναυσους. Είναι όμως αποφασισμένη να συνεχίσει και κάποια μέρα, να "γυρίσει τη σελίδα" εγκαταλείποντας αυτό το επάγγελμα, χωρίς να μετανιώνει που το επέλεξε. Αυτό είναι εμφανές από τον μονόλογο της στο τέλος του βίντεο του τραγουδιού.
Παρ΄ολα αυτά, το πρωτότυπο τραγούδι του Bob Seger το 1973 είχε διαφορετικό μήνυμα. Οι καλλιτέχνες του "δρόμου" στην Αμερικανική ύπαιθρο της εποχής, που έπρεπε να κινούνται από τόπο σε τόπο για τις ανάγκες της δουλειάς τους. Κάθε μέρα είναι μια διαφορετική σελίδα.
Μια σελίδα που τελειώνει το βράδυ, την εποχή των χίπις, που οι καλλιτέχνες είχαν μακρυά μαλλιά και όταν έπρεπε να σταματήσουν για τροφοδοσία έρχονταν σε επαφή με τους ντόπιους. Οι ντόπιοι που όταν κουτσομπολεύουν μέσα σε χώρους με λίγο φως δεν μπορούν να διακρίνουν "αν είναι άντρας ή γυναίκα".
«Τις περισσότερες φορές δεν μπορείς να ακούσεις τη συνομιλία τους, άλλες φορές μπορείς / Όλα τα ίδια παλιά κλισέ
« Είναι γυναίκα ή άντρας; »
«Και νιώθεις τα μάτια πάνω σου καθώς κινείσαι από το κρύο / Προσποιείσαι ότι δεν σε ενοχλεί, αλλά απλά θέλεις να εκραγείς»
«Δεν τολμάς να κάνεις στάση»
Πριν φτάσεις όμως σε αυτό το σημείο, ο Seger σε βάζει σε ένα τουριστικό λεωφορείο στη μέση του πουθενά με τίποτα άλλο εκτός από το δρόμο και τον χρόνο μπροστά σου.
«Μπορείς να σκεφτείς τη γυναίκα ή το κορίτσι που ήξερες το προηγούμενο βράδυ»,
τραγουδά, υποδηλώνοντας ότι η αδράνεια του τρόπου ζωής γεννά την απιστία.
«Εκεί έξω στο προσκήνιο είστε ένα εκατομμύριο μίλια μακριά / Κάθε ουγγιά ενέργειας που προσπαθείτε να δώσετε / Καθώς ο ιδρώτας χύνεται στο σώμα σου με τη μουσική που παίζεις»
Τελικά θα μείνεις πάλι μόνος σου στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, έτοιμος να «γυρίσεις τη σελίδα».
